عاشقانه ی ستون هفتم مسجد کوفه ...

بسم الله 

صحیفه ی کامله ی سجادیه جلوی دستم است همینطوری به فهرست نگاه می کنم ، یک عنوان چشمم را می گیرد ؛  کنار ستون هفتم مسجد کوفه ،  

ابوحمزه می گوید شخص بزرگواری را دیدم که آمد و ایستاد و هنگامی که تکبیر گفت تمام موهای بدنم راست شد !

و بعد از چهار رکعت نماز این دعا را خواند :

خدای من ! 

اگر تو را نافرماتی کرده باشم، ولی در محبوب ترین چیزها نزد تو اطاعتت نمودم و آن ایمان به تو است که منتی از تو است بر من نه منتی از من بر تو و ادامه ی دعا تا آخر که می فرمایند یا سیدی یا سیدی ، هفتاد بار ...

ابوحمزه جلو می رود و امام زین العابدین علیه السلام را می شناسد،

این فرازهای خاشعانه ی امام طوری که ابوحمزه را به زمین می اندازد و  شروع می کند به بوسیدن دستان ایشان، متن دعا و بعد سوال و جوابی که رخ می دهد خیلی عاشقانه است، باید ابوحمزه می بودیم و کنار ستونی از مسجد کوفه نشسته بودیم تا ببینیم آنچه دیدنی بوده است ...

این عاشقانه را، حبیبی، دلم می خواست با تو هم در میان بگذارم ...